شعرخوانی زیبای پیمان طالبی در سوگ شهادت امام حسن/ ارادتم به بانوی بزرگ کربلا با تنفر از یک زن در مدینه شکل گرفت!
تاریخ انتشار: ۱۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۰۱۳۳۷
پیمان طالبی شاعر آیینی کشورمان با حضور در ویژه برنامه "کریمانه" خبرگزاری تسنیم ماجرای ارادتش به بانوی بزرگ کربلا را بازگو کرد. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، پیمان طالبی، شاعر آیینی نام آشنای کشورمان مهمان ویژه برنامه "کریمانه" خبرگزاری تسنیم به مناسبت شهادت مظلومانه امام حسن علیه‌السلام بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در زیر این شعرخوانی و گفت‌وگو را به صورت متن و ویدئو از نظر می‌گذرانید:
نَه اینکه حرف تو باشد نَه اینکه حرف من است
حسین گفتن ما از عنایت حسن است
یکی مدینه یکی کربلا به ظاهر، لیک
حکایت دو برادر، دو روح و یک بدن است
مدینه رفته که با مجتبی شود محشور
به کربلا برسد با حسین هموطن است
که گفته صلح به معنای ترس از جنگ است
که گفته رزم، توان یکی از این دو تن است
نه هر که لایق خونین بدن شدن بوده است
نه هر غریب سزاوار خون جگر شدن است
تفاوتی است میان رباب با جَعدِه
که فرق این دو برادر زِ فرق این دو زن است
گمان کنم به دلیل همین تفاوت نیز
میان این دو برادر غریب‌تر حسن است
اگر غلط نکنم من به احترام حسین
به روز حشر حسن هم شهید بی کفن است
تسنیم: بسیاری از پیرغلامان و ذاکران اهل بیت علیهماالسلام در روضه‌ها و سخنان خود اشاره می‌کنند که زندگی امام حسن علیه السلام رموز ناگفته بسیار زیادی دارد؛ شما به عنوان یک شاعر آیینی این رمز و راز را در چه چیزی می‌بینید:
زندگی امام حسن زمینه‌ساز فهم سیره معصومین است
پیمان طالبی: زندگی امام حسن علیه السلام دارای ابعاد بسیار مختلفی است و به نظرم یکی از مهم‌ترین اصول برای فهمیدن زندگی و سیره معصومین علیهماالسلام نگاه به زندگی ایشان و همان ماجرای صلح با معاویه است. از این منظر اتفاقات مختلفی در زندگی ایشان وجود دارد که قابل بررسی کردن است. البته هر کس نظری دارد اما چیزی که برای من در این شعر نمود پیدا کرد، موضوع «غربت» ایشان بود. هر جایی روایتی می‌بینید که ردپایی از امام حسن و امام حسین دیده می‌شود، موضوع غربت امام حسن علیه السلام پررنگ است. به قول آقای محمد سهرابی که می‌گفت: «دو کوه است، ولی کوه بی‌صدا حسن است.»
ثواب عظیم گریه بر مصائب امام حسن
یک نکته خیلی برایم جالب است؛ از حضرت زهرا سلام الله علیها روایت داریم که گریه‌کنان بر پسرم حسن، روز قیامت گریان نخواهند بود، این نقل، خیلی حرف دارد و نشان‌دهنده نوعی اعجاز است. ما گریه‌کنان زیادی بر امام حسین داریم اما چرا باید چنین روایتی را برای امام حسن داشته باشیم.
- با این حال عده‌ای صلح امام حسن را در برابر رشادت امام حسین در صحرای کربلا می‌دانند.
واقعاً فرقی میان اهل بیت نیست و اگر قائل به این هستیم که ایشان در منزل خود غریب بوده‌اند، شاید به همین شکل برای امام حسین علیه السلام تکرار نشده باشد اما به شکل دیگری در ماجرای کربلا تکرار شده است. هم‌چنین این اتفاق درباره پیامبر اسلام، امام رضا علیه السلام و ... به اشکال دیگری وجود داشته است. در حقیقت، همانطور که تمام اهل بیت از حیث محبت، شجاعت و ... در عالی‌ترین حد بشریت قرار دارند، بدون شک از حیث غربت و مظلومیت نیز در بالاترین حد قرار داشتند.
ما نمی‌توانیم بگوییم چون امام حسین علیه السلام در کربلا رشادتی را خلق کرد که تاریخ مقهور خود کرد، پس امام حسن علیه‌السلام از شجاعت و رشادت بی‌بهره است. اصلاً چنین حرفی درست نیست. موقعیت‌های زمانی آنان با یکدیگر متفاوت است وگرنه غربت در زندگی همه اهل بیت جاری است.
- به نظر شما چرا این موضوع کمتر در رسانه‌ها و هیئات بیان می‌شود؟
دستگاه تبلیغی ما در بیان رشادت امام حسن ضعیف کم‌فروشی کرده است!
به نظرم این موضوع به دلیل کم‌کاری ماست. کم‌کاری هر کسی که نقشی در تبلیغ داشته و رسانه‌ای برای بیان مظلومیت اهل بیت به شمار می‌رفته است. اگر منِ شاعر، آن سخنران و مداح و ... کم‌کاری نمی‌کردم و محتوای معرفتی لازم با موضوع امام حسن علیه السلام را به درستی به مخاطب انتقال می‌دادم امروز این مشکل به وجود نمی‌آمد. برهمین اساس می‌توان گفت هر کس براساس سهمی که داشته و ایفا نکرده است، بازخواست خواهد شد. می‌پرسند که چرا می‌توانستی شعر خوب برای امام حسن بگویی اما نگفتی؟
بگذارید مثالی بزنم؛ بخش مهمی از شعر رضوی ما در دهه‌های گذشته منحصر به گنبد، گلدسته و زیارت شده است اما باید دقت داشت که زندگی ایشان درس بزرگی برای همه ماست که بدان کمتر توجه شده است. شاعران کمی داریم که درباره طب الرضا یا حدیث سلسله الذهب شعر گفته باشد. به نظرم اگر قوه خلاقانه شعر به عنوان یک موهبت به ما اعطا شده است، باید در راه اهل بیت و به درستی خرج شود و اگر این اتفاق رخ ندهد، بازخواست خواهیم شد.
- درباره شعری که خوانید بگویید، مقایسه‌ای بین همسران امام حسن و امام حسین داشتید
سال‌هاست زندگی‌ام بیمه حضرت رباب است
بنده ارادت بسیار زیادی به حضرت رباب علیه السلام دارم و سال‌هاست که تمام زندگی‌ام بیمه ایشان است. ارادت بنده به ایشان از همین شعر آغاز شد. مقایسه بین همسران امام حسن و امام حسین علیه السلام به ذهنم رسید و همین مضمون تبدیل به این شعر شد و نتیجه‌اش دقیق‌شدن من در زندگی حضرت رباب بود.
در حقیقت زمانی که این شعر را گفتم، شخصیت این بانوی بزرگ مورد توجهم قرار گرفت و درگیر ایشان شدم. خاطرم هست در یک دوره‌ای از همه می‌خواستم که هر چیزی درباره حضرت رباب خواندند را برایم بفرستند. هر کدام از دوستان من که سری در کتاب‌های تاریخی داشتند، می‌دانستند که من دنبال چه مضامینی درباره ایشان هستم و مطالبی که با این محتوا پیدا می‌کردند را برایم می‌فرستادند. اکنون گنجینه عظیمی از این روایت‌ها در منزلم دارم.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: امام حسین ع امام حسن ع ماه صفر شعر امام حسین ع امام حسن ع ماه صفر شعر امام حسن علیه السلام زندگی امام حسن امام حسین برای امام حضرت رباب اهل بیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۰۱۳۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسرار موفقیت امام صادق (ع) در تقویت بنیان‌های وحدت امت اسلام
پیشوایان فقهی برادران اهل سنت، خود را با واسطه یا بی واسطه از شاگردان امام صادق (ع) می‌دانند که از محضر فیض آن امام دانشمند بهره برده‌اند. - اخبار فرهنگی -
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، سیره و سبک زندگی ائمه اطهار علیهم السلام از زمان امام علی (ع) بر تقویت بنیان‌های اسلامی بود و همین موضوع در زمان امام صادق (ع) نیز ادامه پیدا کرد. طبق اذعان علمای اسلامی، اگر رفتار دلسوزانه و بزرگ‌منشانه امام صادق (ع) با شاگردان خود نبود و جاذبه اخلاقی آن حضرت موجب حضور علمای اهل سنت در کلاس درس ایشان نمی‌شد، معارف اسلامی تا این حد در جهان نشر پیدا نمی‌کرد.
خبرگزاری تسنیم در گفت‌وگو با حجت‌الاسلام والمسلمین علی ذوعلم، عضو هیئت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی، به تحلیل نقش صادق آل محمد (ع) در تقویت بنیان‌های وحدت در امت اسلام و لزوم الگوگیری از آن حضرت در دوران حاضر پرداخته است.
پیشوایان فقهی اهل سنت در کلاس درس امام صادق (ع)
می‌دانیم که جمعیت زیادی از شاگردان امام صادق علیه‌السلام را برادران اهل سنت تشکیل می‌دادند و در عین حال آن امام بزرگوار را به عنوان بنیانگذار مکتب بر حق شیعه جعفری می‌شناسیم. علمای اهل سنت چگونه و بر چه اساسی در محضر علمی آن حضرت حاضر می‌شدند و از دریای دانش گسترده ایشان بهره می‌بردند؟
همان طور که اشاره کردید امام صادق علیه‌السلام به عنوان چهره علمی شناخته شده، بنیانگذار معارف حقه اسلامی و توسعه‌دهنده علوم اسلامی، نقش مؤثر و شاخصی در سطح جهان اسلام داشته‌اند. به طوری که پیشوایان فقهی برادران اهل سنت، خود را با واسطه یا بی واسطه از شاگردان امام صادق علیه‌السلام می‌دانند که از محضر فیض آن امام دانشمند بهره برده‌اند.
البته دوران امامت امام صادق علیه‌السلام، مرزبندی مذهبی به صورت امروزی وجود نداشت و مباحث کلامی و فقهی در فضایی برای همه اهل علم و جویای دانش قابل دسترسی بود. هرچند که مضیقه حضور و مانع‌تراشی‌های خلافی عباسی کار را سخت می‌کرد.
شاهکار رهبر انقلاب در تفسیر قرآن
تحلیل حضور چهار هزار نفر در مکتب صادق آل محمد (ع)
یادآوری این نکته هم ضروری است که حضور چهار هزار نفر در مکتب امام صادق علیه‌السلام به معنای تجمع این عده در یک زمان و یک مکان نیست. بلکه این افراد در زمان‌های مختلف در رشته‌های گوناگون از محضر آن امام بهره بردند.
در این میان، اهل سنتی که از این مجلس فراخ علمی استفاده می‌کردند، اثرشان از نظر کلامی و مبانی اعتقادی موضوع ولایت اهل بیت علیهم‌السلام و خلافت بلافصل حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام را قبول نداشتند، با این وجود برای دریافت منبع فیض وجود مبارک امام صادق علیه‌السلام مانعی نداشتند. به این ترتیب دانشمندان اهل سنت نیز آن حضرت را به عنوان چهره‌ای مؤثر و شناخته به عظمت می‌شناخته و از علم و دانش گسترده ایشان بهره برده‌اند.
تلاش امام صادق (ع) در تحقق وحدت امت اسلام
علم‌آموزی بزرگان اهل سنت در محضر امام صادق علیه‌السلام در حالی انجام می‌شد که آن‌ها مبانی فکری و اعتقادی مختص به خود را داشتند که با آموزه‌های شیعی در تعارض بوده. چنین امری چطور تحقق پیدا می‌کرد؟
درست است که اهل سنت از نظر مبانی اندیشه اعتقادی دیدگاه مختص به خود را داشتند، اما امام صادق علیه‌السلام برای نشر معارف اسلامی ضمن توجه به ایجاد وحدت میان امت اسلام، مباحثی را مطرح می‌کردند که بر اساس آموزه‌های مشترک مانند تعالیم قرآن کریم و سنت پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله اخذ می‌شد. این وجوه مشترک که میان مطالب مختلف علمی و کلامی وجود دارد، همان بخش‌هایی است که در اسلام مورد قبول همه مسلمانان از مذاهب گوناگون است.
به این ترتیب علمای اهل سنت زمانی که از محضر امام صادق علیه‌السلام به شهر و سرزمین خود برمی‌گشتند، ضمن اینکه اعتقادات فکری بر مبنای آموزه‌های مذهب خود را داشتند، اما نظرات امام صادق علیه‌السلام را نیز به عنوان مطالب مطرح شده از سوی ایشان نیز نقل می‌کردند.
چهره فقاهت و قرآنی رهبر انقلاب به جهان معرفی می‌شود
هدایت نهضت ترجمه در جهت خدمت به اسلام
اتفاق دیگری که در دوران امامت امام صادق علیه‌السلام پا گرفت و آغاز شد، رواج نهضت ترجمه بود که علومی از سایر کشورها ترجمه می‌شد. امام صادق علیه‌السلام به عنوان پیشوای امت اسلام نهضت ترجمه را چگونه هدایت کردند که نه تنها به مبانی اسلامی مسلمانان ضربه وارد نکرد، بلکه در خدمت اسلام قرار گرفت؟
امام معصوم علیه‌السلام با برخوردی از علم الهی در تبیین مباحث اسلامی، خلاء فکری جامعه را تأمین می‌کند. با بررسی تاریخ و سیره زندگی ائمه اطهار علیهم‌السلام مشخص می‌شود که آن بزرگان در هر زمانی متناسب با خلاءهای موجود در زندگی مردم، نقش خود را در تبیین اسلام ناب و جامع ایفا کرده‌اند.
دوران زندگی امام صادق علیه‌السلام نیز از آنجایی که همزمان با آغاز حکومت بنی‌عباس و دوره ترجمه بود، نقش مهمی در تأمین علمی و جهت‌دهی به افکار مردم داشته است. هرچند که نهضت ترجمه تا زمان امام موسی کاظم علیه‌السلام نیز ادامه پیدا کرده و در دوران امامت امام علی بن موسی الرضا علیه‌السلام به اوج خود رسید.
دوران امام صادق علیه‌السلام نیز شاید ناظر به نقد نبوده اما محتوای علمی و فکری مورد نیاز جامعه را فراهم می‌کردند و شاگردان خود را متناسب با علاقه و استعداد هر یک، به پیگیری علوم و معارف گوناگون تشویق می‌کردند. از جمله اینکه استعداد عده‌ای را در آموزه‌ها و مباحث فقهی شناخته و آن‌ها را به سمت علوم فقهی تشویق می‌کردند، عده‌ای را بنا بر استعداد و ظرفیت ذاتی خودشان به پیگیری مباحث کلامی می‌گماشتند و یا گروهی را نیز که توانایی مناظره و بحث‌های علمی داشتند، به مناظره تشویق می‌کردند.
چنانکه در کتاب اصول کافی روایاتی نوشته شده که مدیریت امام صادق علیه‌السلام را در تشخیص توانمندی شاگردان نشان می‌دهد. به این صورت بود که آن حضرت شاگردان خود را بر طبق توانایی‌های علمی و فکری به مناطق گوناگون می‌فرستادند تا معارف اصیل اسلامی را نشر دهند.
آثار جاذبه اخلاقی امام صادق (ع) در ترویج معارف شیعی
روایت شده که امام صادق علیه‌السلام در نماز جماعت اهل سنت نیز شرکت می‌کردند. فلسفه این اقدام چه بود و ما امروزه چه درسی از آن می‌گیریم؟
سیره ائمه اطهار علیهم‌السلام از زمان حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه‌السلام بر همین مسئله بوده که امام صادق علیه‌السلام نیز به آن امر می‌کردند؛ یعنی توصیه به برخورد برادرانه با همه مسلمانان، دستگیری از آن‌ها فارغ از اینکه چه مذهب و اعتقادی دارند، عیادت از بیماران اهل سنت و خدمت‌رسانی به همه آن‌ها. اساساً اگر امام صادق علیه‌السلام با شاگردان خود رابطه عاطفی و برادرانه برقرار نمی‌کردند جاذبه اخلاقی ایشان برقرار نمی‌شد، شوق شرکت در جلسات علمی آن امام وجود نداشت.
امام صادق علیه‌السلام ضمن توصیه به ارتباط برادرانه مسلمان با یکدیگر، در ابتدا خود عامل به برقراری ارتباط دوستانه با آن‌ها بودند که حضور ایشان در مراسم نماز جماعت اهل سنت، شاهدی بر این مطلب است.
امروز نیز فتاوای مراجع عظام تقلید در جهت استحکام پیوند میان امت اسلام و با رویکرد وحدت مسلمانان، برقراری ارتباط عاطفی و پرهیز از مجادلات بی‌ثمر در مباحث اعتقادی است که همه این‌ها برگرفته از سیره اهل بیت علیهم‌السلام است.
امام صادق (ع)؛ الگوی جهانی وحدت امت اسلامی
با این توضیحات و با توجه به تفاوت دیدگاه‌های دو مذهب شیعه و سنی، امروزه چگونه بحث اتحاد امت اسلامی بر اساس آموزه‌های امام صادق علیه‌السلام تحقق پیدا می‌کند؟
امروز، خوشبختانه جمهوری اسلامی ایران به عنوان علمدار ایجاد اتحاد میان امت اسلام در جامعه جهانی فعالیت می‌کند و مردم ایران در این امر پیش‌قدم هستند. همان طور که در مراودات کلان، مسئله دفاع از مظلوم برای همه مردم جهان روشن و مبرهن است، باید همچنان موضوع اتحاد را در سطح جهان دنبال کنیم.
به هر حال مسلمانان فارغ از گرایش‌های اعتقادی و مذهبی خود، اشتراکات زیادی دارند که یک جهت‌گیری واحد به عنوان امت پیغمبر اسلام صلی‌الله علیه و آله شناخته می‌شوند. ما می‌توانیم در رفتار برادرانه، محبت‌آمیز و تؤام با کمک به مظلومین مسلمان ارتباطات دوستانه‌ای ایجاد کنیم.
به این ترتیب مسائل علمی، کلامی و فقهی نیز در فضایی خالی از تعصب مطرح شده و روز به روز به تقریب مبانی مذاهب از چشم‌انداز مثبتی نزدیک‌تر می‌شویم. این موضوع، همان جهت‌گیری است که مرحوم آیت‌الله بروجردی و امام خمینی (ره) بر آن تأکید داشتند و امروز نیز مقام معظم رهبری پرچمدار آن هستند و مراجع عظام تقلید پیگیری می‌کنند. در مقابل، جهت‌گیری دشمنان اسلام آن است که می‌خواهند به هر نحوی آتش تفرقه و فتنه میان امت اسلام گسترش پیدا کند، اما حکمت اسلامی و تکلیف دینی ایجاب می‌کند که در برابر توطئه دشمن هشیار باشیم.
انتهای پیام/
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان